یا مهدی ادرکنی

زبان معمار است
و حرف‌‌ خشت خـام ،
مــبــادا کج بچینی
دیـوار سـخـن
کـه فـرو می‌ریـزد
بــــنـــــای شـخـصــیـت را ..

داستان خواندنی!!!

انسان سرمایه داری در شهری زندگی میکرد اما به هیچ کسی ریالی کمک نمیکرد فرزندی هم نداشت وتنها با همسرش زندگی میکرد در عوض قصابی در آن شهر به نیازمندان گوشت رایگان میداد روز به روز نفرت مردم از این شخص سرمایه دار بیشتر میشد مردم هر چه اورا نصیحت میکردند که این سرمایه را برای چه کسی میخای در جواب میگف نیاز شما ربطی به من نداره بروید از قصاب بگیرید تااینکه او مریض شد احدی به عیادت او نرفت این شخص در نهایت تنهایی جان داد هیچ کس حاضر نشد به تشییع جنازه او برود همسرش به تنهایی او را دفن کرد اما از فردای آن روز اتفاق عجیبی در شهر افتاد دیگر قصاب به کسی گوشت رایگان نداد اوگفت کسی که پول گوشت رامیداد دیروز از دنیا رفت!!

زودقضاوت نکنیم

?
انسان نجات خواهد یافت:

?‏از “تکبر” به وسیله سلام
?از"مصیبت"به وسیله‌صدقه
?از"بیماری” به وسیله دعا
?از"حرص"به وسیله شکر
?از"غصه” به وسیله صبر

‍ ? آیت الله بهجت (ره) :

☘️ هر کس در دام گناه یا خطایی افتاده و به آن عادت کرده و از ترک آن عاجز است ، می تواند به مدت 40 هفته ( پنج شنبه شبها یا جمعه صبح ها ) بصورت مستمر ، بر سر مزار یکی از اولیاء الهی برود و قرآن بخواند.

?بخونین خیلی قشنگه

?چگونه میشود با یک قطره اشک #روضه، همه گناهان بخشیده شود؟!
‌
ماجرای تشرّف علامه بحرالعلوم به محضر #امام_زمان (عج):
‌
?سید #بحرالعلوم(ره) به قصد تشرف به سامرا تنها براه افتاد. در بین راه راجع به این مساله، که گریه بر #امام_حسین (ع) گناهان را مى آمرزد، فکر مى کرد.
‌
?همان وقت متوجه شد که شخص عربى به او رسید و سلام کرد. بعد پرسید: جناب سید درباره چه چیز به فکر فرورفته اى؟ اگر مساله علمى است بفرمایید شاید حل کنم!
‌
?سید بحرالعلوم فرمود: در این باره فکر مى کنم که چطور مى شود خداى تعالی این همه #ثواب به زائرین و گریه کنندگان بر حضرت #سیدالشهدا (ع) مى دهد.?
‌
?مثلا در هر قدمى که در راه #زیارت برمیدارد، ثواب یک حج و یک عمره در نامه عملش نوشته مى شود و براى یک قطره #اشک تمام گناهان صغیره و کبیره اش آمرزیده مى شود؟?
‌
?آن سوار عرب فرمود: تعجب نکن! من مثالى مى آورم تا مشکل حل شود. سلطانى به همراه درباریان خود به شکار مى رفت. در آنجا از همراهیانش دور افتاد و به سختى فوق العاده اى افتاد و بسیار گرسنه شد.
‌
?خیمه اى را دید و وارد آن خیمه شد، در آن پیرزنی را با پسرش دید، آنان در گوشه خیمه، بز شیرده داشتند و از راه مصرف شیر این بز، زندگى خود را مى گرداندند.
‌
?وقتى سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولى به خاطر پذیرایى از #مهمان، آن بز را سربریده و کباب کردند، زیرا چیز دیگرى براى پذیرایى نداشتند، سلطان شب را همان جا خوابید و روز بعد، از ایشان جدا شد و به هرطورى که بود خود را به درباریان رسانید و جریان را برایشان نقل کرد.
‌
?و از آنها سؤال کرد: اگر بخواهم پاداش میهمان نوازى پیرزن و فرزندش راداده باشم، چه عملى باید انجام بدهم؟?
‌
یکى از حضار گفت: به او صد گوسفند بدهید.
‌
دیگرى که از وزراء بود، گفت: صد گوسفند و صد اشرفى بدهید.
‌
یکى دیگر گفت: فلان مزرعه را به ایشان بدهید.
‌
?سلطان گفت: هر چه بدهم کم است، زیرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل کرده ام، چون آنها هر چه را که داشتند به من دادند، من هم باید هرچه را که دارم به ایشان بدهم تا سر به سر شود.
‌
?بعد سوار عرب به سید فرمود: حالا جناب بحرالعلوم، امام حسین(ع) هرچه از مال و منال و اهل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پیکر داشت همه را در راه خدا داد.??
‌
?پس اگر خداوند به زائرین و #گریه کنندگان آن همه اجر و ثواب بدهد، نباید تعجب نمود، چون خدا که خدائیش را نمى تواند به سیدالشهداء(ع) بدهد، پس هر کارى که مى تواند انجام مى دهد.✋ چون شخص عرب این مطالب را فرمود از نظر سید غیب شد. ?
‌
?منبع:‌ العبقرى الحسان، ج1،